Sophie Demeyere

Om zelf gedachten, herinneringen, gedichten, ... neer te schrijven, klik hier .
 

Gisteren de Marmotte gefietst. Heel de dag samen met jou over de Alpencols. Ik voelde me duizend man sterk, het was alsof je meeduwde. De gedachten aan jou gaven me werkelijk vleugels. Met tranen in de ogen kwam ik na 8u29 over de meet, een supertijd voor een amateur als ik.

beste wim en sophietje,

Veel heb ik jullie niet gekend, de familiefeesten en korte ontmoetingen hebben echter wel een grote indruk op me nagelaten, mooie gedichten, je gedachten volgen, jezelf zijn, dat heb ik in dit kort tijdsbestek van jullie geleerd…. ondertussen als familielid alles meegemaakt in zowel mooie als droevige tijden… maar zijn zoals ik ben, en gesterkt door jullie, die het individueel gedacht en gevoelens uiten bewonderen, vind ik het niet meer als logisch een woordje tot jullie te richten… Sophietje, veel heb ik je niet gekend, een welkomszoen op je zachte wangen bij een familiefeest, een oprechte meningsuiting van je, jij die je gedacht durfde zeggen over wat je dacht, wim wat schuchter maar zeer zeker met dezelfde gedachten als jou, en toch… mijn leven is sterk beinvloed door jullie, ook al zou je t niet vermoeden,… carriere en schone familiale schijn, sedert sophietje er niet meer is, betekent het niks meer voor mij, wat is immers zo vergankelijk als t leven, … een groot besef sedert enekele maanden … we moeten er t beste van maken en doen wat we graag doen en onszelf zijn… doen wat we graag doen, dichter bij de kindjes zijn, familie- en vriendenbanden aanhalen, dat is veel belangrijker !!! Overboord dus de vooroordelen en mooie moraal, het volgen van ons hart, dat is het mooie verhaal !! Wim, naast t groot verlies, verneem ik hier nog andere moeilijke momenten… Ik kan alleen mijn eigen mening erover kwijt, helaas is t ook niet perfekt, zoals sophie ook wist dat je een ander moest respecteren, maar daarom er nog niet eens mee zijn… via via tot deze prachtige website gekomen, ook gelezen van die toevallige bezoeker en die je eerde met de woorden RESPECT, ja gelijk heeft ie, een prachtig initiatief.. immers het woord prachtig is niet genoeg voor een beschrijving van je phietje en jullie relatie, … och wim, hopelijk kan dit mailtje je sterken, in ieder geval volg je hart en laat de gedachte aan sophie je sterken … vernam ook de moeilijkheden die zich nu andienen, verbaas hen door te aanvaarden, sommigen verteren zo n groot verdriet door uiten, anderen door verbittering, en dan kan je er toch niets aan doen, t verlies van je eigen vlees en bloed is zo enorm dat liefde en respect, van anderen vergeten worden in dat bodemloos verdriet.. troost je met dit en je zal zien dat je je beter zal voelen, verbaas de anderen door hen te melden dat ze alles kunnen doen, behalve dat niemand de liefde die je voelde voor- en kreeg van phietje van je af te pakken… Ook ik ben maar aanhangsel in de familie, ook ik moest eerst horen van phietjes meter, ik ga wat schrijven, "neen, laat je daarbuiten", (ze vergeeft me wel mijn oprechtheid en ziet ook wel in dat t een aangeleerde reflex is van haar opvoeding) och wim, zie ook t goede ervan in, sophietjes ouders en familie zijn ook heel respectvol, oude waarden krijgen grote eer, familiebanden zijn zeer belangrijk, jammergenoeg hoort er soms t woord conservatisme bij, t doet jullie pijn, ik weet t wel, doch velen voelen met je mee en begrijpen t wel, maar laat dat niet aan je hart komen, schrijf hier wat je wil, en laat t weten, ben zeker, dit wordt vast door niemand vergeten… er zijn er velen die deze website bezocht hebben, ook velen die jullie kennen, ik nodig hen uit hun meningen en gedachten neer te pennen, want dit zou sophietje ook zo graag ook hebben… En wim eer deze plaats, maar neem ook de draad des levens weer op, ben o zo overtuigd, dat phietje zou lachen als jij een plekje vindt, waar je tot rust komt, je eigen familie opricht en langzaam gelukkig wordt in t leven, ze weet ook wel, ze zal er altijd bij zijn, ook dit prachtig intitiatief zal ertoe bijdragen, … onvergetelijk, onsterfelijk, dat is deze website en jullie liefde, … dat hebben jullie meer dan bewezen … ALS liefde slechts een gevoel zou zijn, zou er geen grond zijn elkaar voor altijd lief te hebben, een gevoel komt op en kan weer verdwijnen, … tenzij je daden, niet alleen een oordeel , maar ook een beslissing inhielden…

ciao
bart

soms
wil ik je kleren
aanraken en proberen
de tijd weer op te roepen
toen jij ze droeg,
de vorm van een arm en pols
te vatten

mijn handen tasten
tussen holle, onzichtbare mouwen
dralen, grijpen vast
en tillen:

een blauwe zomerdag, een gebloemd feest
en al je onvoltooide levens
die zwijgend mijn hoofd binnendringen

(naar Andrew Motion)

Phietje,

21 weken vandaag, volgens de lotgenoten op het forum begin ik binnenkort in maanden te tellen.
Overmorgen vertrekken we voor de marmotte week naar Bourg d’oisans. Jij hebt op 6 januari voor ons nog de chalet gereserveerd. Wellicht de laatste tastbare actie van je veel te korte leven.
De moorduvels hebben me terug enthousiast op de fiets gekregen, de conditie is ondertussen zelfs redelijk goed. Straks fiets ik terug alle gekende cols naar boven: alpe d’huez, galibier, croix de fer .. nu zonder jou, er resten me enkel de vele schitterende herinneringen aan onze bergen.

Liefs,
wim

Uit het dagboek van Alain Hubert en Dixie Dansercoer:
"Soms moet je helemaal tot de bodem gaan om weer steun te krijgen en naar omhoog te klimmen." p.171

ze wandelt

Ze wandelt door mijn gedachten.
Heen en weer.
Soms stapt ze er even uit,
springt er met een enorme sprong – kletterend glas,
gebroken sponningen – weer in.
Gonzend licht
en gonzende herinneringen – ontelbare.
Eén zal er gaan steken – in welke jurk,
met welke geur?

En waarom komt ze nooit door de deur,
waarom nooit schuchter en onzeker
Klopt ze even?

(Toon Tellegen)

I need your arms around me
I need to feel your touch
I need your understanding
I need your love so much

(Cake – Never There)

vorige nacht fijn van jou gedroomd

Lieve Sophie
Je bent vandaag al 17 weken stil. Samen met jou is een deel van mij stil geworden. Ik verlang terug naar toen we ongeschonden waren en jouw stem een zalige vanzelfsprekendheid was …

“OVER LEVEN

zoals de dag
uit de nacht treedt
treedt het leven
uit de dood
er is liefde
die niet sterft.

Toon Hermans”