Om zelf gedachten, herinneringen, gedichten, ... neer te schrijven, klik hier .
     

    2009-11-02

    Dag Fietje,

    Dag Rooske

    Veel hoeft er niet geschreven te worden,er spookt voorlopig zoveel door onze hoofden waarop we geen antwoord weten………….
    Als mens denken we groots te zijn met onze kennis en weten.
    Gevoelens worden weer door de mallemolen gekeerd…….
    Het rad van ‘t leven gaat maar door ………

    Nonkel Luc en Tante Claudine

    2009-03-23

    ik denk soms: het wordt zo véél, wat ik je nog allemaal moet vertellen. dat lukt nooit.

    2009-02-02

    Alles wit… wou dat je dit kon zien. En wij jou.

    Liefs,
    Nat

    2009-01-04

    Dag Sophie,

    Op je verjaardag wandelden we in jouw witte wereld in Arêches.
    Stil, overdonderend mooi, koud … maar met warme herinneringen.

    Liefs,
    Wim & Tine

    2008-11-11

    dag Meyer,

    ik wou je even laten weten dat het er is, ‘ons’ eerste boek. Het ligt zelfs op de boekenbeurs. Ik hoopte dat je er kon zijn om te signeren, ik denk dat je dit wel leuk zou gevonden hebben. ‘Tot Ziens!’ is de naam van dit schrijfsel. Het is opgedragen aan jou en het vertelt een stuk jouw verhaal. Ik hoop dat het je bevalt. Enkele namen van de mensen die er aan meegewerkt hebben, zullen je zeker plezier doen … Stuart Staples van Tindersticks heeft de muziek geschreven die bij het verhaal hoort en Stephan Vanfleteren heeft het heel mooi gefotografeerd. Ik heb al die fijne gedachten opgesloten in een klein kartonnen doosje zodat alle mensen die dit lezen hun eigen herinneringen en de bedenkingen op jouw verhaal hierin kunnen koesteren.
    Lieve Meyer ik hoop uit de grond van mijn hart dat jouw verhaal op vele ereplaatsen in boekenkasten zal belanden. Een warme knuffel

    klaus

    2008-09-10

    Beste Sophie,

    Ik ken je niet. Tijdens mijn drukke werkdag ben ik toevallig op je memoriam-site gebotst.
    Het is al meer dan vijf jaar geleden dat je verdwenen bent uit het leven van al je geliefden.
    Ik werd stil van zoveel liefde, pijn, verdriet, gemis en hoop.
    Ergens staat er ‘…ten slotte komt de verwondering. Het leren blij zijn met mooie, kleine dingen…’
    Dit is zo’n moment.

    Peter

    2008-06-06

    Dag fie

    Dinsdag is tante Yvette langs geweest met nog allerlei zaken van meme Leentje die is overleden.Tussen al dat papierwerk, enveloppes en evenzeer de kaartjes van Wim aan meme uit het verre Amerika van zijn fietsreis vond ik het volgende gedichtje dat ik aan iedereen die hier eens bij jou op bezoek komt wil laten lezen…..

    Ik wens je wat licht
    in momenten van zorgen,
    ik wens je wat hoop en wat uitzicht op morgen.
    Ik wens je wat warmte in kil-grijze dagen,
    ik wens je een antwoord bij twijfels en vragen.
    Ik wens je wat zachtheid als woorden hard zijn,wat vreugde en vrede als gedachten te zwart zijn.
    Ik wens je wat rust te midden van je werk,ik wens je wat stilte ,het make je sterk.
    Ik wens je een hand die je verder geleidt,een stralende glimlach die je vrienden verblijdt.
    Ik wens je een plaats om bij regen te schuilen,ik wens je een mens die niet schrikt van je huilen.
    Ik wens je een bloem om je dagen te kleuren en een vriendelijk gebaar omweer bij te fleuren.

    Bron:Frans Weerts

    Doe ze ginder allen de groeten.

    Daaag …..tante Claudine en nonkel Luc

    2008-05-21

    Ik vond nergens een mailadres. Ik hoop dat u het niet erg vindt dat ik hier mijn vraag stel.
    De website van uw dierbare Sophie heeft me erg aangegrepen.
    Ik verloor onlangs mijn zoon, maar ik vond weinig of geen memorial sites voor volwassen, overleden kinderen. De vele herdenkingsplaatsen zijn vooral voor kleine kindjes.
    Daarom heb ik maar zelf een startpagina gemaakt, speciaal voor onze volwassen kinderen, die veel te vroeg van ons weggenomen werden.
    Het is niet omdat ze al "groot" waren dat het verdriet minder is.
    Ik hoop dat u een link terug plaatst naar mijn zoon Bart, zodat anderen hem ook kunnen vinden. De startpagina staat bij de links op zijn site.

    http://www.gedichtenhuisje.net/Bart

    Ik wens u en uw familie nog veel sterkte.
    Lieve uit Het Gedichtenhuisje
    http://www.gedichtenhuisje.net

    2008-05-08

    ‘kom terug’
    als ik die woorden eens
    zo zacht kon zeggen
    dat niemand ze kon horen,
    dat niemand zelfs kon denken
    dat ik ze dacht…

    en als iemand dan terug zou zeggen
    of desnoods alleen maar
    terug zou denken,
    op een ochtend:
    ‘ja’

    toon tellegen

    (dit stond vanochtend in De Morgen, voor een ander meisje dat veel te vroeg stierf.)

    2008-03-25

    het sneeuwt te laat dit jaar.
    gisteravond heb ik me nog eens laten verrassen door thé lau zijn stem.
    ‘jij was zo mooi jij was prachtig maar jij…’
    de rest kennen we.

    ik mis je.