Sophie Demeyere

Om zelf gedachten, herinneringen, gedichten, ... neer te schrijven, klik hier .
 

s’je
vreemde ontmoeting in la paillotte, vrijdag.
toen we binnenkwamen speelde de wals van amélie
hoe moet ik je nu bedanken?

e

Eiland (Judith Herzberg)

Er zit iets verdrietigs in verdriet
alsof het alleen niet genoeg was.
Het is onder water roepen
om iets dat daar niet is.
Het schijnt te slijten, de tijd
schuift het wel weg.
‘Rendieren sterven als gevolg van heimwee.
Heimwee naar de onbegrensde
vlakte van het Noorden.’
Niet dat ze op öland niet
kunnen rennen, ze kunnen
alleen niet wennen aan het idee
dat alles aldoor uitloopt in die zee.

Misschien dat hij er op een dag mee zou leren leven; kwijtraken zou hij het nooit.
‘Ik stel me voor dat een stuk van mijn ziel door een prothese is vervangen’, schreef hij. ‘Die gehoorzaamt mij nog niet. Soms, op sombere momenten, denk ik dat dat ook nooit zal gebeuren. Maar ik heb de hoop nog niet helemaal opgegeven.’

Henning Mankell
‘de man die glimlachte’

Sophie, bedankt voor de sneeuw! Jouw verjaardag werd er een beetje witter door gekleurd. Liefs, van ons.

Sneeuw op jouw verjaardag! Maak er maar een goede gewoonte van.

beste Sophie
ik heb gisteren naar een film gekeken en die hete lillo en stitch
en daar zeiden ze zo.
familie betekend niemand achterlaten .
deze zin bleef altijd maar in mijn hoofd rond dwalen.
en voor mij was je ook een stuk van mijn familie.
ik zal je ook nooit achterlaten.
dikke zoenen van hannah

Lieve Sophie

Ik wil je hier nog iets schrijven in 2003, het jaar waarin jij toch nog even hebt geleefd. Soms lijk je helaas pijnlijk ver weg. Op deze "feestdagen" ben je zo dichtbij, maar nooit meer dicht genoeg, nooit meer levend…
Op oudejaarsavond 2000 hebben we in dat piepkleine appartementje in Koksijde getoast op het nieuwe millennium. We hebben elkaar ongetwijfeld geluk toegewenst en al wat we belangrijk vonden. Het was de laatste keer dat de jaarwisseling en je verjaardag onbezorgd waren.
Ik denk de hele tijd aan je.

Tine

fietje
Je hebt er al van gehoord de grote nieuwjaarsfeesten bij tante Claudine, eten,vuurwerk a volonte,gezellige babbels over de familie en hun kinders,grappen en grollen van tantes en nonkels ondereen en met ne druppel in de hand.
Nee,dit jaar eventjes niet,jij en je schoonmoe Roos fladderen rond in mijn gedachten toch zullen we allen samen zijn,stille momenten tussen flarden babbels,jullie namen,jullie momenten…………

pff, 11 maanden vandaag: niet in staat om thuis te zitten, niet in staat om op het werk te zitten, …
een zinvol(?) leven zonder jou lijkt mij zo onmogelijk.

Liefste Phie,

2 jaar terug beleefden we bijzonder fijne momenten in de ondergesneeuwde bergen van Arêches. Vorig jaar volgde in die periode het ene slechte nieuws het andere op. En nu is het jaar dus terug bijna rond. Het afgelopen jaar voelt als een donkergrijze waas, aan mij voorbij getrokken zonder enig tijdsbesef.
Binnen enkele dagen zou je 32 worden. De afgelopen 13 jaar was ik nu op zoek naar geschikt cadeau.

Liefs, je wim